آشنایی با داروی بوسپیرون

ما در این مطلب شما را با داروی بوسپیرون آشنا می کنیم.

موارد استفاده:

از این دارو در درمان اختلالات اضطرابی استفاده می شود.

هشدارها:

1. مصرف این دارو در بیماران با اختلال کبدی یا کلیوی بایستی با احتیاط صورت بگیرد و در بیماران با اختلال شدید ممنوع است.
2. این دارو در بیماران اپی لپتیک یا سابقه آن نبایستی مصرف شود.
3. این دارو علائم قطع بنزودیازپینها را بلوک نمی کند، لذا قبل از جایگزین کردن کامل بنزودیازپینها با بوسپیرون، قطع بنزودیازپین بایستی به تدریج انجام شود.
4. این دارو ممکن است در رانندگی و کار با ماشین آلات اختلال ایجاد کند.

عوارض جانبی:

منگی، تهوع، سردرد، عصبانیت، سبکی سر، تهییج، پارستزی، اختلالات خواب، دردسینه، وزوزگوش، درد گلو و احتقان بینی، تاکیکاردی، تپش قلب، خواب آلودگی، کونفوزیون، تشنج، خشکی دهان، خستگی، تعریق و بی قراری، اثرات سداتیو و وابستگی به آن کمتر از بنزودیازپینها است.

تداخل دارویی:

1. اثرات سداتیو بوسپیرون ممکن است با داروهایی چون الکل و سایر دپرسانتهای CNSافزایش یابد.
2. بدلیل افزایش فشار خون ناشی از ترکیب MAO و بوسپیرون، این دو دارو نباید با هم تجویز شوند.
3. در صورت تجویز همزمان این دارو با ریفامپین، سطح پلاسمائی بوسپیرون کاهش می یابد.

مقدار مصرف:

در کنترل کوتاه مدت اختلالات اضطرابی دوز شروع اولیه ۵ میلی گرم دو تا سه بار در روز است. افزایش دوز به میزان ۵ میلی گرم هر دو سه روز یکبار در صورت نیاز انجام می شود. حداکثر دوز توصیه شده روزانه ۶۰-۴۵ میلی گرم در دوزهای منقسم است.